สำหรับวงการภาพยนตร์ไทยนั้นมีภาพยนตร์มากมาย ที่ออกฉายนับไม่ถ้วน และมีทั้งภาพยนตร์ที่ดี ที่โด่งดัง, ภาพยนตร์ที่ ไม่ดีและโด่งดัง รวมไปถึงภาพยนตร์ที่ไม่ดีและไม่โด่งดัง อีกทั้งภาพยนตร์ที่ดีแต่ไม่โด่งดัง ซึ่ง มหาลัยเหมืองแร่ อาจจะเป็น ภาพยนตร์ที่เข้าข่ายอย่างสุดท้าย
มหาลัยเหมืองแร่ เล่าถึงเรื่องราวของพุทธศักราชที่ 2492 อาจิน หนุ่มวัย 22 ปี ซึ่งเป็นนิสิต ชั้นปีที่ 2 จากคณะวิศวกรรมศาสตร์มหาลัยจุฬาลงกรณ์ โดยเขาได้ถูกรีไทร์ออกจากมหาวิทยาลัยซึ่งเรื่องนี้ด้ทำให้เขาชอบช้ำใจเป็นอย่างมากและการเสียชีวิตทำให้เขาได้เดินทางไกลไปเป็นบุคคลสาบสูญ หายตัวลงไปทางภาคใต้อาศัยรถขนหมูจากจังหวัดภูเก็ต มุ่งหน้าไปทำงานในเหมืองกระโสมอำเภอตะกั่วทุ่งจังหวัดพังงา
ทว่าเด็กหนุ่มที่ดูจะหมดอนาคตกับทุกอย่างกลับได้พบกับประสบการณ์ที่เขาไม่มีวันลืม โดยเขาได้สัมภาษณ์งานกับนายฝรั่งแอนโทนี่และเขาเองก็ได้ฝึกงานและติดตามกับนายฝรั่งดังกล่าว ซึ่งเขาได้เข้าไปสู่ประสบการณ์การทำงานแรงงานแทนคนงานของเรือขุดสายแร่ดีบุก จากชีวิตนักศึกษาที่กำลังหมดอนาคต แต่กลับกลายเป็นว่าเขาได้ก้าวเข้าสู่ชีวิตจริงในมหาลัยเหมืองแร่ระดับชั้นปีที่ 1 ที่ ทุกอย่างได้สอนประสบการณ์ที่เขาไม่มีวันหาได้จากที่ใดในโลกใบนี้
สำหรับ คำวิจารณ์ของภาพยนตร์เรื่อง มหาลัยเหมืองแร่
ในแง่บวก
เป็นอีกหนึ่งภาพยนตร์ไทยระดับคุณภาพ หนังมีการอ้างอิงจากเรื่องจริงและหนังได้ถ่ายทอดให้เห็น ถึงชีวิตความเป็นอยู่ของคนทำงานในเหมืองแร่ทางภาคใต้ หนังได้ให้แง่คิดในชีวิตและได้สอนบทเรียนมากมายที่ความรู้ในห้องเรียนอาจจะไม่มีวันหาได้จากประสบการณ์ชีวิตจริง
ในแง่ลบ
ต้องยอมรับตามตรงว่าหนังไม่ได้ เป็นภาพยนตร์ที่จะทำออกมาเพื่อเรียกกระแสตลาด หนัง เล่าเรื่องราวโดยเน้นในแง่คิดนั่นจึงอาจทำให้หนังขาดเสน่ห์ของความตื่นเต้นและความบันเทิง
